
Over Marjolein
Ik ben Marjolein (33) getrouwd met Jarno en mama van 4 kinderen Max (7), Mike (5), Fleur (1*) en Jim (0). Eind 2021 verloren wij plots onze dochter Fleur.
In de rouwfase van onze kinderen ervaarde ik als moeder veel directe vragen. Om mijn kinderen meer te leren over verlies las ik prentenboeken voor. In deze prentenboeken vonden mijn kinderen herkenning wat ondersteunend was in hun rouwproces.
Helaas was er geen prentenboek wat meer uitleg gaf over de situaties die onze kinderen meemaakten in het ziekenhuis voordat Fleur overleed. Het boek ‘Nu ga ik dag zeggen’ helpt kinderen te begrijpen wat er gebeurt als iemand in het ziekenhuis terecht komt en hierna overlijdt. Met het verhaal willen we kinderen op een eerlijke en liefdevolle manier leren over verlies, afscheid en herinneringen.
Samen met vriendin Désirée die prachtig kan schrijven en illustreren kwam ‘Nu ga ik dag zeggen’ tot stand.
Over Désirée
Mijn naam is Désirée (37) en ik ben getrouwd met Tiddo. Samen hebben wij een zoontje Thomas (5). Al van kleins af aan schrijf en teken ik graag, met name aquarel. De liefde voor het schrijven en aquarel is weer opgebloeid tijdens de zwangerschap van Thomas.
Geraakt door het verlies van Marjolein en haar gezin voelde ik de roep om samen met Marjolein een prentenboek te maken als eerbetoon aan Fleur. Ik heb altijd een bijzondere band met Fleur gevoeld. Naar mijn gevoel heeft zij tijdens het maken van dit boek altijd aan onze zijde gestaan en staat ze daar nog steeds.
Op basis van de ingrijpende ervaring van Marjolein kwam vanuit mij al snel een verhaal op papier dat we hebben gebruikt als basis voor het prentenboek. Daarnaast heb ik met veel liefde en aandacht de illustraties gemaakt om het verhaal te ondersteunen.
Vanuit mijn achtergrond als toegepast psycholoog kan ik zeggen dat we een waardevol en compleet boek hebben gemaakt voor iedereen die te maken krijgt met een soortgelijk verlies. Ik gun iedereen die hetzelfde moet doormaken liefde om zich aan vast te houden. Ik hoop dat ons boek hieraan kan bijdragen, want mijn grote wens voor dit boek is dat de aandacht en de liefde die wij in dit boek hebben gestoken voelbaar is voor de lezer.